"ક્યારેક તો લે તડપવાની મજા"

ક્યારેક તો આવ મારા પહેલા મને મલવા,
રોજ તડપાવે છે મને, ક્યારેક તો લે તડપવાની મજા.

"ચિંતન ટેલર"

"પાછળ વળીને જોયું તો હું જ હું હતો"

અધુરાઓને પાછળ મુકીને હું એવો આગળ નીકળી ગયો,
કે પાછળ વળીને જોયું તો હું જ હું હતો.

"ચિંતન ટેલર"

"સામું જોનારા મળતાં નથી"

જીવન આખું ખોનારા મડે, એક આંસુ ખોનારા મળતાં નથી,
પોતાના માટે રડ્યા કરે સહુ, બાકી રોનારા મળતાં નથી,
આશા રખી હોય છે જ્યાં "ચિત", ત્યાંજ પ્રેમ મળતાં નથી,
કોઈની રાહ જોશે અહી કોણ, સામું જોનારા મળતાં નથી.

"ચિંતન ટેલર"

"મળે ન મળે"

આજે ફરીથી એમની ગલીઓમાં ભટકી લઈએ,
ફરી ક્યારેય એ ઝરુખે ઉભા મળે ન મળે,
આજે ફરીથી એમના ચહેરાને વાંચી લઈએ,
ફરી ક્યારેય એમની નજરોથી આ નજર મળે ન મળે.

"ચિંતન ટેલર"

"આકાશ ને સિતારા બદલ્યા કરવાની આદત હતી"

કોઈ મને ન પુછે કે શું થયું?
કોઈ તેને ન પુછે તે શું થયું?
ખરતા સિતારા એ જોઈને તે તો નક્કી ન જ કરી શકાય ને કે ઉણપ તે
સિતારા માં હતી કે આકાશ ને સિતારા બદલ્યા કરવાની આદત હતી.

"ચિંતન ટેલર"

"એક હ્યદય જરુરી છે"

હાથોમાં એમનો હાથ છે, પણ યોજનોની દૂરી છે,
પોતાના માની લેવાની સમજણ હજુ અધુરી છે.

સ્મિતની પાછળ છુપાવો નહી રહસ્યો ઘણા અવગણનાના,
મિલન તમારું એવુ વિતે કે લાગે મળવું કોઈ મજબૂરી છે.

બનીને પાગલ જે સુવાસો પાછળ ભટકે વન માં વગડામાં,
તે મન મૃગલું શું જાણેકે નાભી માં કસ્તુરી છે.

કહો છો આવજો અધિરા બનીને આવીશું તો આવકારશો શું?
એક હ્યદય ને આવકારવા "ચિત" એક હ્યદય જરુરી છે.

"ચિંતન ટેલર"

"માત્ર આભાશ છે"

સમગ્ર વિશ્વને ગર્વ જે બે સિતારાઓ ની નીકટતા માટે,
તેમની વચ્ચે રહેલા અન્ય અનેક વિશ્વો આ વિશ્વને શી રીતે સમજાવે તે....
બે સિતારાઓની નિકટતાતો સમગ્ર વિશ્વ માટે માત્ર આભાશ છે

"ચિંતન ટેલર"

"એટલે જ સુંદર ચહેરો"

શું કહેવું તે ચહેરા વિષે જેને જોતાની સાથે જ સર્વસ્વ સમર્પિત કરી દેવાનું મન તૈયાર થઈ જાય,
"તેમ કહી શકાય કે"
પ્રથમ નજરે જ છેતરપીંડી કરી લેવા માટે મળી ગયેલો પરવાનો એટલે જ સુંદર ચહેરો.

"ચિંતન ટેલર"

"અમે દરિયો બનીને છલકાયા-છલકાયા"

સમજતાં હતાં જે ને સુંદરને સરળ, ઘડીતે બની ગઈ સમસ્યા-સમસ્યા,
મુલાકાત હવે તો માંગી રહી છે, કઠીન કોઈ અમારી તપસ્યા-તપસ્યા.

મૃગજળ માણી ને એ તરસ્યા રહ્યા તો અશ્રૃ અમારા જ પીધા કર્યા,
છતાં પણ કહે છે હજુ છે તરસ, અમે વાદળ બનીને વરસ્યા-વરસ્યા.

શોધી રહ્યા છે ક્ષણો વીતેલી ચમકતાં આગિયાના અજવાળામાં,
જ્યોતિ બની ને કહે છે સળંગ અમે દાવાનળ થેઈ ને સળગ્યા-સળગ્યા.

છલકાય નહિ, કૂવા અને વાવ પણ છલકાય લાગણી અને "ચિત" પણ,
ઘડો બનીને કહે એ છલક, અમે દરિયો બનીને છલકાયા-છલકાયા.

"ચિંતન ટેલર"

"ઉત્તર અમારો એ હતો કે"

પ્રશ્ન તેમનો એ હતો કે
તેના પ્રેમને પામી લેવા પ્રયત્નો નું પુનરાવર્તન કેમ નહી?
ઉત્તર અમારો એ હતો કે
જ્યારે પોતાના જ પગલાં પોતાના જ મારગમાં ખાડા કરે તો
સ્થિર થઈને અટકી જવા સિવાયનો શ્રેષ્ઠ વિકલ્પ શું હોઈ શકે?

"ચિંતન ટેલર"

"તમારી ગેરહાજરીની છે બધે અસર"

ઉદાસીન ઉદાસીન આ મન આ નગર,
તમારી ગેરહાજરીની છે બધે અસર.

કરીશું શું રંગીન આ ગલીઓને, કરીશું શું વૃક્ષો, ફૂલો, કલીઓને,
લાગે છે સ્મશાન જેવું આ ઉપવન, બધુ સૂનું-સૂનું તમારા વગર,
મહેકે હજુ પણ તે પથ તે ડગર, જ્યાં જ્યાં પડી હતી તમારી નજર.

અસ્થિર ચાંદામાં રાતો તો ખોઈ, તપતાં સૂરજમાં દિવશો બગાડયાં,
સતત અવગણના કરી હતી જેની, પછી તે સિતારા ની સમજ્યાં કદર,
ખરીદવાને નિંદર બે પળ માટે, વેચું છું સપનાં કિંમત વગર.

ભૂલો પડીને ભટકું રોજના રસ્તામાં, મદદ કોઈ કરે નહી અહી આમ રસ્તામાં,
આશા હજુ પણ એક બાકી રહી છે, ક્યારેક તો આવશે એ પૂછવા ખબર,
નથી કોઈ સાથી નથી હમ સફર, છે મંઝીલ વગરની આ જીવનસફર.

જીવન અમારું નિષ્ફળ ગયું છે પણ મૃત્યું અમારું સફળ થઈ શકે છે,
દુપટ્ટો તમારો કફન થેઈ શકે જો, તમારા આંગણમાં બને અમારી કબર,
શરીર આ અમારું મરી પણ જશે તો, "ચિત" અમારા રહેશે થઈને અમાર.

"ચિંતન ટેલર"

"ચારે તરફ ખારાશ છે"

આપ નથી તો હું જ નહી પણ આખું જગ ઉદાસ છે
આપના વીના રાત્રી પૂનમ ની લાગે છે જાણે અમાસ છે,
મેઘ બની ને વરસી જાઓ ક્યારેક અમારા આંગણે પણ,
નદી, ઝરણાં, સરોવર ઘણાં છે, ચારે તરફ ખારાશ છે.

"ચિંતન ટેલર"

"એ દર્પણ સહુ ફુટી ગયાં"

કિલ્લાના બંધ દરવાજા એક આગમનથી તૂટી ગયાં,
ધીમે પગલે, છાનાં-માનાં આવી એ સઘળું લુટી ગયાં.

હાથનો ક્યાંય સ્પર્શ નથીને પગલાં પણ ક્યાંય મળતાં નથી,
આંખો થી ચલાવી છે લૂંટ અને ફરિયાદના શબ્દો ખૂટી ગયાં.

ઢીલો પડ્યો અમારો પહેરો યાદ પણ નથી એમનો ચહેરો,
જે દર્પણ માં છબી હતી એમની એ દર્પણ સહુ ફુટી ગયાં,

દશે દિશાઓ સાથે હતું જ વેર તેમાં મેળવ્યું એમણે ઝેર,
ભીનાં-ભીનાં, લોહી વહેતાં જખ્મોને ફરીથી ઘુંટી ગયાં.

લુંટાઈ ચુક્યું છે જે કાંઈ પણ "ચિત" ભાવ તેનો પુછશો નહી,
ભલે લાગણીઓ લુંટાઈ ગઈ પણ શબ્દો અમેતો જીતી ગયાં.

"ચિંતન ટેલર"

"બંનેવ પરિસ્થિતિમાં હું તો અંધ જ રહ્યો"

તમારામાં આવેલ પરિવર્તન વીષે હજુ પણ ક્યારેક વિચારુ છું તો.....
પહેલાં તો તમે એ પ્રકાશ હતાં જેની સામે મારી નજર જ ન ખુલી શકી,અને પછી.....
તમે એ અંધકાર થઈ ગયા જેમાં હું ખુલ્લી નજરોએઅ પણ કશું જ ન શોધી શક્યો,
બંનેવ પરિસ્થિતિમાં હું તો અંધ જ રહ્યો.

"ચિંતન ટેલર"

"અમને દૂર રહેવુ નહી કલ્પે"

અમે પાણીના ખાવોચિયાં અમને સાગર થવું નહી કલ્પે,
સ્થિરતાની શૂન્યતા માંહી વિશાળતા નહી કલ્પે.

સ્પર્ધા ચમકવાની ચાલે તો, તારો મારો ઝાંખો પડે,
અમે તારાનાં અજવાળાં, અમને ચંદ્ર થવું નહી કલ્પે,
ઊછીની રોશની લઈને ચમકી જવું નહી કલ્પે.

પુછી જો જો એ મૃગલાને કે શું સ્વાદ મૃગજળનો છે,
અમે ઝાંઝવાના દિવાના અમને ઊંડા તળાવો નહી કલ્પે,
સપનાં ઓ સાથે ડૂબી જવાય જ્યાં તેવાં ઊડાણો નહી કલ્પે.

એ તમારી બક્ષેલી ક્ષુધા છે માંગે છે ઝેરનો પ્યાલો,
અમે ઝેર પીવાને વરસ્યા, અમને અમૃત પીવું નહી કલ્પે,
પળે-પળે મરણ હોય જ્યાં, ત્યાં અમર થવું નહી કલ્પે.

રાખી શકાય તો રખજો "ચિત" અમને હરદમ તમારી સાથે,
અમે પાપણ બનીને રહીશું, અમને ઝૂલ્ફો થવું નહી કલ્પે,
નજરોની સામે જ રહ્યાં તો કરીશું અમને દૂર રહેવુ નહી કલ્પે.

"ચિંતન ટેલર"

"સ્થિરતા અને મિઠાશના ભોગે એ સાગર ના થઈ ગયા"

નદી બનીને વહી ગયા એ, ને અમે ખાબોચિયા માં જ રહી ગયા,
સ્થિરતા અને મિઠાશના ભોગે એ સાગર ના થઈ ગયા.

"ચિંતન ટેલર"

"મન એમનું ચિત્ર દોરે તો દોરે"

સ્મૃતી ભીંત પર મન એમનું ચિત્ર દોરે તો દોરે,
શહેરની ગલીઓમાં આ નજર એ અસ્તિત્વ ખોળે તો ખોળે.

જીવન બનાવી ગાડીના પાટાં સાથે-સાથે પણ મળવું નથી,
મળે મોજા કિનારા ને જેમ તેમ મળવાની તક મળેતો મળે.

નિંદર અજાણી થઈ સર્જે છે સપનાં ઓ ને શૂન્યાવકાશ,
ખુલ્લી-ખુલ્લી આંખો હવે એમનું સ્મરણ કરે તો કરે.

તારી મૈત્રીની કિંમત ચુકવી છે ઘણી આ જીવતરે,
છતાં નજરો નો એ સામનો કરતાં, આ નજર ડરે તો ડરે.

ખૂટતાં જાય છે દહાડાં આ પણ "ચિત" અશ્રુ તો ખૂટતાં નથી,
અશ્રુ ભરેલી આ કાયા ચિતામાં જઈ બળે તો બળે.

"ચિંતન ટેલર"

"નજરથી જો એકવાર ડરી જવાય"

વળી ફરી આ જગમાં સુખી થઈ જવાય,
તમને વીસરવામાં જો સફળ થઈ જવાય,
ઊંડા સરોવરોને સો વાર તરી જવાય,
મીઠી-મીઠી નજરથી જો એકવાર ડરી જવાય.

"ચિંતન ટેલર"

"પવન જાણે એમની ગલીઓમાં ફરીને આયો છે"

એક છું હું બીજો મારો પડછાયો છે,
દરિયો આખો બે જ આંખોમાં સમાયો છે.

બંધ કરી દીધો છે એમણે સૂરજ મારો પલકોમાં,
દૂર ક્ષિતિજ સુધી અંધકાર ફેલાયો છે.

અટકે નહી નદી, પવન અને સમયના વહેણ,
વિચાર મારો એજ પળોમાં અટવાયો છે.

સામનો થયો નથી એક સમયથી સુખનો ક્ષણિક,
લાગે કે અહીંજ તડકો બીજે તો બધે છાયો છે.

સ્વાસની સાથે સાથે આવે છે યાદો એમની,
પવન જાણે એમની ગલીઓમાં ફરીને આયો છે.

રડી ચુક્યો હોત એ તમારી અગાસી પર પહોંચી,
હજુ વાદળ મારા પ્રેમ "ચિત" થી અજાણ્યો છે.

"ચિંતન ટેલર"

"પડછાયો હતો"

યાદોથી તમારી વળતી ફેરી હું જેની સાથે અથડાયો હતો,
તે તો અમારો આપની જ સાથે છુટો પડેલો પડછાયો હતો.

"ચિંતન ટેલર"

"સિતારા ગણી શકાશે નહી"

આકાશ સામે શું જોયા કરો સિતારા ગણી શકાશે નહી,
પાટલી પર વેલણ ફેરવી, ચંદ્ર સૂરજ વણી શકાશે નહી.

આંખોને મારી આદત પડી છે, તમારી આંખોએ જોવાની,
આંખે તમે જો ફેરવી લ્યો તો એક અક્ષર ભણી શકાશે નહી.

આમ-તેમ ચારે બાજુ પવન ફુંકાયા કરે છે ઈર્ષાનો જ્યાં,
તે નગરમાં પાયા વગર તો ઈમારત ચણી શકાશે નહી.

દુઃખ છે અમારો પડછાયો "ચિત" સુખ ક્ષિતિજ સમીપે છે,
વર્ષોથી જે સાથે સાથે તે દુઃખને હણી શકાશે નહી.

"ચિંતન ટેલર"

"શું અચરજ!"

જમીન સાથે ઝઘડો કરે વૃક્ષોના મૂળ તો શું અચરજ!
હ્યદય અમારું સમજવામાં કરે એ ભૂલ તો શું અચરજ!

માની લીધું કે સમયની સાથે બધું છૂટી જાય છે,
છૂટ્યાં ન હોય જે વર્ષોથી તે થેઈ જાય દૂર તો શું અચરજ!

પ્રશ્નો અમારી ઈચ્છાઓના ક્યારેય નિવારણ ને પામતા નથી,
સમજાતું હોય જે સોનું તે નીકળે ધૂળ તો શું અચરજ!

વહી રહી છે નદીઓ સંશયની આપણી સમજની વચ્ચે,
કિનારાઓ અલગ કરી દે જો કોઈ પુલ તો શું અચરજ!

નિષ્ફળતાને પચાવવાની મહેનત "ચિત" ઘણી કરી,
આદત રહી છે પથ્થર ની પણ વાગે જો ફૂલ તો શું અચરજ!

"ચિંતન ટેલર"

"નહી થાય અમને પણ અચરજ"

ચાલ ચાલે છે પ્રેમમાં એ જાણે ખેલી રહ્યા હોય સતરંજ,
આવીને ઓળખશે નહી એ તો નહી થાય અમને પણ અચરજ.

"ચિંતન ટેલર"

"સરિતાના તરસ્યાને અંજલિ અર્પણ શું કરો?"

સરિતાના તરસ્યાને અંજલિ અર્પણ શું કરો?
અમાસના અંધકારમાં દેખી દર્પણ શું કરો?

મારગ બદલ્યા કરો છો શું? કેડીઓ કઠીન જાણી,
મંઝિલ પાસે પહોંચી ગયાં અને આવશે જો અડચણ શું કરો?

સઘળા ઉત્તર આપની પાસે અમારા હ્યદયના પ્રશ્નોનાં,
સમસ્યા સરળ છે સમજવામાં બીજાની સમજણ શું કરો?

"ચિત" ભાવ હીરાના આંકી દીધા અમે તો કાચના કટકા ને,
કિરણો સૂર્યના ઉછીના લઈ ચમકવાની ગોઠવણ શું કરો?

"ચિંતન ટેલર"

"એક ચાહક તરીકે"

રુદન સમયે રુમાલ બનીને,
ક્ષુધા સમયે ઝરણ બનીને,
ઉદાસીનતા માં આસ્વાસન બનીને,
અંધકાર માં કિરણ બનીને,
હું તમારો સાથ આપવા આતુર છું.
પરંતુ એક મિત્ર તરીકે નહી એક ચાહક તરીકે.

"ચિંતન ટેલર"

"કરશે ત્યાં શું અજવાળાં"

શાંત સરોવર જીવન મારું નાખી ના દેતા પાણાં,
અથડાઈ કિનારે તુટી જાશે પાણીના કુંડાળા.

માંગ્યા વગર સઘળું મળે, ઈચ્છા કરો કદી ના ફળે,
પસંદ છો નિકટ આવતા નહી વધી ના જાય ગાળાં.

એકલતાની આદત છે, એકલો જ ચાલ્યા કરું,
સાથ આપી સુવાસો સુધી બનીના જાતા અજાણ.

કહે છે રોશની કરી દેશે એ મારગમાં અમારા,
પણ પલકો જ જ્યાં ખુલતી નથી "ચિત" કરશે ત્યાં શું અજવાળાં.

"ચિંતન ટેલર"

"આપની આંગળીના સ્પર્શથી"

આપની આંગળીના સ્પર્શથી ઉભા થઈ જાય છે સમંદરમાં વમળો,
ખુદ આપના આગમનથી બચશે કેમ? સરોવરના કોમળ કમળો.

"ચિંતન ટેલર"

"જવાબ એક પણ મળશે નહી સવાલ કોઈ પુછયા વગર"

કહી છીછરું ના ચાલ્યા જશો, કદમ એક પણ મુક્યાં વગર,
મોતી એમજ તો મળશે નહી સમંદર ને ચુંથ્યા વગર.

અર્થ તો એકજ નીકળે છે, વાક્યોમાં જ છે તફાવત,
સમજ્યા કરો ઈશારાથી શબ્દો ને ધુંટ્યા વગર.

નીરખી લીધું કેમ પાછુ ફરી જો ચાલ્યાં જ જવાનું હોય,
યાદો અમારી રહેશે નહી, નિંદો તમારી લુટ્યાં વગર.

નજરો માં જોવા મળશે નહી, ભાવ અમારા મનનાં,
જવાબ એક પણ મળશે નહી સવાલ કોઈ પુછયા વગર.

આંસુ નહી સમજતાં એ "ચિત" અફસોસ અવગણના નો છે,
ખાલી થઈ જાય દરિયા ભલે નજરો વહેશે ખૂટ્યાં વગર.

"ચિંતન ટેલર"

"નથી અચરજ! જો અગાસીના એકાંતમાં રોવાઈ જાય"

ધારણાઓ થઈ ધુમાડો ગગનમાં ખોવઈ જાય,
લખી ચુકાયેલા શબ્દો વહેતાં આંસુમાં ધોવાઈ જાય.

નજરો ને એ વિસરવા કાજે માર્ગ વદલી ફર્યા કરવું,
પણ વિકલ્પ શું છે? રાત્રે એ સપનામાં જોવાઈ જાય.

તકવાજોની ભીડમાં મન મુકીને હસ્યા કરવું,
નથી અચરજ! જો અગાસીના એકાંતમાં રોવાઈ જાય.

પરપોટાના સાથની આશાતો ક્યાં રાખે પાણી,
જો શરીર ચાલ્યા કરે આગળ, અને "ચિત" પડછાયો રોકાઈ જાય.

"ચિંતન ટેલર"

"આશાઓના રણમાં કાયમ હૈયું ભટકે છે"

શક્યતાઓ મુલાકાત ની સરકી સરકી જાય,
યાદની સાંજો આંખમાં આંસુ ભરતી-ભરતી જાય.

આશાઓના રણમાં કાયમ હૈયું ભટકે છે,
ઝાંઝવા પાછળ દોડી આ મન તરસી-તરસી જાય.

ભૂલી શકાશે ક્યાંથી તમને? ચાંદો છુપશે ક્યાં?
ચાંદની રાતો મનમાં અંધારુ કરતી-કરતી જાય.

જેમના કાજે તોફાનો દરિયાના ખાળું છું,
હાથ છોડી એ ડૂબતો મૂકીને તરતી-તરતી જાય.

પથ્થરના જગમાં શીશાઓના ભાવ તો કરશે શું? "ચિત",
કાચની ભાવના પર્વત પરથી પડતી-પડતી જાય.

"ચિંતન ટેલર"

"આંસુઓ છે ચંદ્રના"

રાત્રી આખી હસી-હસીને પરોઢ પડે પછતાય છે,
આંસુઓ છે ચંદ્રના જગને ઝાકળ સમજાય છે.

બે નજરોમાં કેદ રહેલું મન વૈભવને શું કરે?
હાર ભલે હોય ફૂલોના મનને સાંકળ સમજાય છે.

આપી દે જો સ્મિત એમનું હિંમત નબળાં હૈયાને,
તીર, ભાલા અને તલવારો પણ તણખલાં દેખાય છે.

વિચારો સંકુચિત જેના, ક્ષીર અને નીર ને જાણે શું?
શત્રુઓ સાથે સંધિ કરે અને મિત્રોથી ગભરાય છે.

મંઝિલ મારી એમની એક છતાં સાથ દેતાં નથી "ચિત",
બદલ્યો એમણે મારગ માત્ર, અહીં જિંદગી બદલાય છે.

"ચિંતન ટેલર"

"પ્રિત ક્યારેય કરશે નહી"

એ આંખો છે મૃગજળનો દરિયો,
તરસ તારી છીપસે નહી,
કરશે તો એ માયા જ કરશે,
પ્રિત ક્યારેય કરશે નહી.

વાદળ તો છે જળથી ભરેલા,
પણ ખેતર ઉપર વરસે નહી,
અર્થની પાછળ મરવાંવાળા,
આ મન પર તો મરશે નહી.

ખુલ્લી આંખો ના સપનાં છે એ,
સાચા તો ક્યારેય પડશે નહીં,
હસતાં-હસતાં એ મન તોડશે,
એક ટુકડો પણ જડશે નહી.

"ચિત" થી વાતો કરવાવાળા,
યાદ પણ પછી કરશે નહી,
કિનારા પાસે જ ડૂબી જનારાં,
મધ દરિયે તો તરશે નહી.

"ચિંતન ટેલર"

"ક્યાંક થોડી થાય અસર"

એક હતું ઝાંઝવું અને એક હતી એની નજર,
એકમાં મર્યા ડુબી જઈએ એકમાં પાણી વગર,
ખત્મ થઈ ગઈ એક અમારી ઈચ્છા, અમારા જ મરણની સાથે,
કે અમારા મરણની હ્યદયમાં એમના ક્યાંક થોડી થાય અસર.

"ચિંતન ટેલર"

"ક્યારેક તોડી શકતાં નથી દિવાલ"

ક્યારેક સમજણ ઓછી પડે છે, તો ક્યારેક ઉદભવે છે સવાલ,
વર્ષોથી મળેલાં બે હ્યદયના પણ ક્યાંક મળતા નથી ખયાલ,
મિલન માટે તોડી બેસે છે જેઓ દુનિયા સાથે સઘળા સંબંધ,
તેઓ પણ પોતાની વચ્ચેની ક્યારેક તોડી શકતાં નથી દિવાલ.

"ચિંતન ટેલર"

"અમે પણ રદ કરી નાખત એમની ગલીમાં વળવાનું"

ખબર હોત અમને રસ્તામાં થશે એમનું મળવાનું,
તો અમે પણ રદ કરી નાખત એમની ગલીમાં વળવાનું.

"ચિંતન ટેલર"

"મંઝીલે પહોંચતા વાર શું લાગે?"

વરસાદ બનીને વરસો તો, તરસ્યાઓની કતાર શું લાગે?
એક હાથમાં ધરી દો હાથ તો બીજા હાથને મંઝીલે પહોંચતા વાર શું લાગે?

"ચિંતન ટેલર"

"પહોંચ્યો ચાંદ પર તો ત્યાં પણ અમાસ હતી"

નજર હું ફેરવી ચારે તરફ જ્યારે કાળાશ હતી,
પહોંચ્યો ચાંદ પર તો ત્યાં પણ અમાસ હતી.

સફર સ્નેહીઓ સાથેની આમ તો સારી રહી,
થોડુંક હ્યદય ક્યાંક હતાશ હતું, થોડી નજર પણ નિરાશ હતી.

અનુભવ્યો હતો એક જ શિતળ સ્પર્શ અમે સફરમાં,
તે તો અમારા રક્તની કે આંસુની ભીનાશ હતી.

દુશ્મનો અને દોસ્તોની કમી નથી રહી "ચિત" ક્યારેય,
દુર સુધી દુશ્મની હતીને બેવફાઈ આસપાસ હતી.

કહે છે દુનિયા, એ અમારી ઘેલા થવાની ભૂલ હતી,
આમ પણ ક્યારે લાગણીઓમાં અમારી કોઈના માટે કચાશ હતી.

"ચિંતન ટેલર"

"અફસોસ રહી ગયો"

પોતાના વડે જ પોતાની ઉપર છોડાયેલા બે શસ્ત્રો છે એક આશા અને બીજી અપેક્ષા,
એમના આંસુના એક ટીપાને અમે એટલું મહત્વ આપી ચુક્યા હતા કે તેમના તરફથી અમારા શરીરમાંના રક્તના છેલ્લા ટીપાંને પણ ન્યાય નહીં મળવાનો અફસોસ રહી ગયો.

"ચિંતન ટેલર"

"હવે એમને છે બળવાનું"

ટાળી રહ્યા છે જ્યારથી એ અમને મળવાનું,
છોડી દીધું છે અમે પણ એમની ગલીમાં વળવાનું,
આપને રોશની આપવા ખુદ અમે પણ બળ્યાં હતાં,
અમે બળવું છોદી દીધું હવે એમને છે બળવાનું.

"ચિંતન ટેલર"

"અમાસ અમારે કાયમની થઈ ગઈ"

યાદો તમારી છુપતી નથી, મનની છે ચાદર કાણી-કાણી,
કોરો-કોરો કંઠ અમારો ભલે હોય આ આંખો પાણી-પાણી.

દિવડો આ દિલનો સળગ્યા કરે છે, જીવન અંધારુ હટતું નથી,
અમાસ અમારે કાયમની થઈ ગઈ, રોજે મનાવી દિવાળી-દિવાળી.

લાગણીઓ અમારિ લુટાવ્યા કરીશું, આશા અમારી ઉડાવ્યા કરીશું,
ખર્ચયા કરીશું સઘળું અમારું, મુલાકાતની હોય જો કમાણી-કમાણી.

સ્વપ્ન અમારાં રડ્યાં કરે છે, અશ્રું ધરા પર પડ્યાં કરે છે,
ઊમંગોના ઉત્સવ વીતી ગયા સહું હવે છે દુઃખોની ઉજાણી-ઉજાણી.

સાદ દેવામાં ઢીલા પડ્યાં એ, હાથ દેવામાં ઢીલા "ચિત" અમે પણ પડ્યાં,
જડતી નથી ક્યાંક નિશાની તમારીને થઈ ગઈ છે દુનિયા અજાણી-અજાણી.

"ચિંતન ટેલર"

"તમને ભૂલી જવાનો નિષ્ફળ પ્રયત્ન કરી રહ્યા છીએ"

પ્રથમ તમારા ચહેરાને નહીં નીરખવાનો નિષ્ફળ પ્રયત્ન કર્યો,
પછીથી તમારાથી નયન નહીં મીલાવવાનો નિષ્ફળ પ્રયત્ન કર્યો,
ત્યારબાદ તમારા સંપર્કમાં નહીં આવવાનો નિષ્ફળ પ્રયત્ન કર્યો,
છેવટે તમારા માટે લાગણીઓ નહીં વહેવડાવાનો નિષ્ફળ પ્રયત્ન અને,
હવે તમને ભૂલી જવાનો નિષ્ફળ પ્રયત્ન કરી રહ્યા છીએ.

"ચિંતન ટેલર"

"ન સમજતાં કે જીતી ગયા"

સમજવાની શક્યતા છે નહીં કે સંબંધમાં સત્યને સ્વીકારી લઈએ,
મેળવીને તો તમને રહીશું જ બસ અમે જો એકવાર ધારી લઈએ,
અમારાથી તો કોઈ જીત્યું નથી અને જીતી પણ કોઈ શકશો નહીં,
તમે એમ તો ન સમજતાં કે જીતી ગયા, જો જાણી જોઈને અમે ક્યાંક હારી લઈએ.

"ચિંતન ટેલર"

"અંધકાર કરી શકતાં નથી"

એક છો તમે.....
પ્રયત્ન કરો છો કે ભૂલી જઈએ તમને અમે,
એક છે વાદળ.....
બધ જ ભેગા મળીને સૂર્યને છુપાવી દે છે પરંતુ રાત્રીનો અંધકાર કરી શકતાં નથી.

"ચિંતન ટેલર"

"ભાવ પુછવો અઘરો પડે"

રાત્રી તમારી મોંઘી પડે અને દિવસ તમારો અઘરો પડે,
પણ આખરે આ ખયાલ અમારો સફળ થવો અઘરો પડે.

ઊંધા થઈ જાય વહાણ તમારા, આવે હર સફરમાં તોફાન,
ઊંડા દરિયામાં તર્યા કરો પણ કિનારો મળવો અઘરો પડે.

ભીડ જામી હોય સ્નેહીઓની પણ ઓળખાણ તમારી જ ના પડે,
નજર ફેરવે તમારાથી સહું એક ઈશારો મળવો અઘરો પડે.

દિવસ તમારો ગ્રહણમાં જાય અને રાત્રી હોય સહું અમાસની,
ઘોર અંધકારમાં ભતક્યા કરો, એક સિતારો મળવો અઘરો પડે.

ખુલે જો પ્રેમના ક્યારેક બજારો કિંમત તમે કાંઈ ચુકવી ન શકો,
શક્યતા ખરીદીની છે જ નહી "ચિત" ભાવ પુછવો અઘરો પડે.

"ચિંતન ટેલર"

"એક અમે જ જીવનમાં ભૂલો કરી છે"

સનમને અમારા આદત પડી છે,
વચન આપીને ફરી જવાની,
એક અમે જ જીવનમાં ભૂલો કરી છે,
વચન પાળવામાં મરી જવાની.

"ચિંતન ટેલર"

"નજરોના આ ખેલમાં હૈયું અંતસુધી પછતાય છે"

મંઝીલ મારી નજરો સામે ને આ કદમો લથડાય છે,
પાણી ભરેલાં વાદળ પણ ક્યારેક પર્વતને અથડાય છે.

આંસુ મારા એમના એક રુંવાડાને પણ ભીંજવી ના શકે,
નસીબ છે એ ફૂલોનું એમના પગ તળે કચડાય છે.

ચંદ્રને પામી લેવા ને ઉંચે ઉંડતું જાય જો પંખી,
ઉંચે ઉડતાં ઉડતાં ક્યારેક ધરતી પર પછડાય છે.

દુશ્મનો સાંભળશે ક્યાંથી સ્નેહીઓને પણ ફુરસદ નથી,
સાદ મારો ચારે બાજુ દિવાલોને ભટકાય છે.

ખેલમાં કાઢ્યું જીવન આખું છતાં આવડ્યું નહીં ખેલતાં,
"ચિત" નજરોના આ ખેલમાં હૈયું અંતસુધી પછતાય છે.

"ચિંતન ટેલર"

"પ્રિત કરવાની ભૂલ છે"

કોઈ નીરખે નઝારાને, તો આંખોમાં કોઈની ધૂળ છે,
મેળવે કોઈ કંટકોની શૈયા, તો બાંહોમાં કોઈના ફૂલ છે,
ફરિયાદ નથી આ તો કોઈ અસમાન વહેચણીઓની,
એક સુંદર બે-વફા સાથે "ચિત" પ્રિત કરવાની ભૂલ છે.

"ચિંતન ટેલર"

"સરકી જાય જો સાથી સહુ સંકટના સમયે"

ટચલી આંગળીના નખ વડે ભીની-ભીની રેતીમાં ચહેરો કોતરીને જો-જો,
મારા એ ચહેરાની આંખોમાં આંસુ જોવા મળશે,
પછી હાથની કોમળ-કોમળ હથેળીમાં થોડાં આંસુના ટીપાં ગોઠવીને જો-જો,
હર એક આંસુમાં ચહેરો તમારો જોવા મળશે.

આવે કદમો તળે જો પીપળનું પાંદડું,
સુકાયેલું, કરમાયેલું, રગ-રગ વતાવતું તે પાંદડું ઉઠાવી ને જો-જો,
જાળી-જાળી પાંદડામાં હ્યદય મારું જોવા મળશે.

પીછો નહી છોડે ક્યારેય દર્દના અવાજો,
વહેતી નદી, લહેરાતો પવન અને પંખીના કલરવને સાંભળીને જો-જો,
પ્રત્યેક અવાજોમાં છુપાયેલું ગીત મારું જોવા મળશે.

સરકી જાય જો સાથી સહુ સંકટના સમયે,
દુઃખતા દુઃખતા દિવસો અને રડતી રાતોમાં એકવાર "ચિત" થી પુકારીને જો-જો,
હાથ મારો તેજ ક્ષણે તમારા હાથોમાં જોવા મળશે.

"ચિંતન ટેલર"

"સ્થાપત્ય કલાનો દેશ છે"

હાલત હ્યદયની ક્યાં કહે છે? ચોતરફ છેતરામણી છે,
સ્થાપત્ય કલાનો દેશ છે, પ્રત્યેક હ્યદયમાં કોતરમણી છે.

"ચિંતન ટેલર"

"યાદોથી અમારી ક્યાં સુધી છટક્યા કરશો આમ જ તમે"

ઉંબરે આવી ને ક્યાં સુધી અટક્યા કરશો આમ જ તમે,
યાદોથી અમારી ક્યાં સુધી છટક્યા કરશો આમ જ તમે.

ફરો છો કહેતા કે છોડી દીધી છે તમે પણ ગલીઓને અમારી,
તો સપનામાં આવી ક્યાં સુધી ભટક્યા કરશો આમ જ તમે.

ખંડેર ઘરના કોઈ ખૂણાનું માનું છું હું એક અંધારું છું,
તપતી સડક પર જઈ ક્યાં સુધી પ્રગટ્યા કરશો આમ જ તમે.

મને પણ છુપાવ્યો હતો ક્યારેક હજું પણ તે યાદ કરીને,
ઝુલ્ફોને તમારી ક્યાં સુધી જટક્યા કરશો આમ જ તમે.

જે હ્યદયની તિરાડોમાં "ચિત" હજુ પણ જગ્યા છે તમારી,
શીખર પર્વતથી ક્યાં સુધી પટક્યા કરશો આમ જ તમે.

"ચિંતન ટેલર"