છલકાઈ જાય છે ખોબો મારો આશુંથીજ,
તું ભર ઉનળે માવઠાનો પ્રહાર ન કર.
રતુંબળી લાલીમાં પથરાય છે આકાશમાં,
તું આંખને બંધ કરીને અંધકાર ન કર.
જો તું નદી છે તો હું પણ સમંદર છું,
તું મુજથી છટકવાનો કોઈ વિચાર ન કર.
દીલમાં દર્દ હોયતોજ બને છે શાયરીઓ,
તું આવા મનના વહેમનો સંચાર ન કર.
હશે પ્રેમ દુનિયામાં ભગવાનથી પણ મહાન,
તું દરેકને દીલ આપી દર્દનો વેપાર ન કર.
લાખો સમણા છે લાખોની આંખોમાં "ચિત"
તું સપના જોવામાં ઈચ્છાને નિરાકાર ન કર.
"ચિંતન ટેલર"
