"ઉમર લાગી જાય"

આજથી ૨૧ મહીના પહેલા એક ડળી ઉપર ફૂલ બેશવાની આશ જાગી અને અમારી જિંદગી બદલાઈ ગઈ, અમારા મન એ માત્ર વંશ ચલાવવાનું સાધન માત્ર ન હતું કે અમારી બચત ને વાપરનાર કે જાળવનાર વારસ, મારે મન તો મિત્ર અને ખાસ તો નવી જિંદગી, નાની નાની આંખો ખોલી એક વર્ષ પહેલા તેણે મારી દુનિયામાં વષંત ભરી દીધી હતી અને હજુય તેની ખુશ્બું અવિરત પણે રેલાતીજ રહી છે.

I GOT NEW BOYFRIEND

એવો MASSAGE લખેલો મને યાદ છે.....

આજે મારા દીકરાનો પ્રથમ જન્મ દીવસ
મારા મિત્રો મને પુછે કે તે શું આપ્યું "નંદ" ને?
મારો જવાબ માત્ર એટલો જ છે અને રહેશે...
હું શું આપી શકવાનો મારા બચ્ચાને,
જેણે મારી જિંદગી ખુશીઓથી ભરી દીધી હોય...

તને આપડા સબંધોની ઉમર લાગી જાય.....

"ચિંતન ટેલર"

"ઘણા છળ રાખે છે"

કાચળી જેવા જ પળ રાખે છે,
માણસ છે ઘણા છળ રાખે છે.

મોતની સુંદરતા ગમતી નથી,
જિંદગી સતરંગી સળ રાખે છે.

યમુના જળ ઉપર સ્વચ્છ ભલે,
ઊંડે એય કાળી દળ રાખે છે.

સ્વાર્થની શેરીમાં લાગણીઓ જાણે,
આંખોમાં ભીના ભીના જળ રાખે છે.

"ચિંતન ટેલર"

" હું ભોંઠો પડી ગયેલો"

ઘણી વખત લોકો મને પુછે
આ કવિતા તમે પોતે લખો?
હું દર વખતે હાજ કહેતો...
આજે સવારે ભગવાન આવેલા,
અને હું ભોંઠો પડી ગયેલો.

મારે કહેવું પડ્યું, હું નથી લખતો...

"ચિંતન ટેલર"

"બંધન સ્વીકારે"

બુંદ ત્યારેજ મહાસાગર બને,
કે જ્યારે તે નદીનુ બંધન સ્વીકારે...

"ઉંબરો"

એક જમાનાથી ચોકી કરે છે જે શુરો,
સીત્તેરમાં પ્રવેશ્યો અમારા ઘરનો ઉંબરો...

ઉંબરો એટલે ઈજ્જતનો રક્ષક,
ઉંબરો એટલે મર્યાદા,
ઉંબરો એટલે લક્ષ્મણ રેખા,
ઉંબરો એટલે વૈભવ,

ઘણી વાર ઠોકર મારતો,
ઘણી વાર ખોળે બેસાળતો,
હસવાની ખુશીઓ લાવતો,
ગમમાં પણ સાથ નીભાવતો,

નવોધાનો સત્કાર થતો એ ઉંબરો,
વર્ષોથી અડીખમ અમારા ઘરનો ઉંબરો
સીત્તેરમાં પ્રવેશ્યો અમારા ઘરનો ઉંબરો...

"ચિંતન ટેલર"

નાનપણમા દાદાના ઘરે બા રોજ ઉંબરાની પાણી, કંકુ, કરોટી, અબીલ અને ગુલાલથી પુજા કરતા, એવું દરેકના ઘરમાં થતું, બસ આજે તે યાદ આવી ગયું, હવે તો ઘર હોય છે આલીશાન પણ ઉંબરો ક્યાં જોવા મળે છે?
ખરેખર ઉંબરા દોહ્યલા થતા જાય છે!!!

"દર્દનો વેપાર ન કર"

છલકાઈ જાય છે ખોબો મારો આશુંથીજ,
તું ભર ઉનળે માવઠાનો પ્રહાર ન કર.

રતુંબળી લાલીમાં પથરાય છે આકાશમાં,
તું આંખને બંધ કરીને અંધકાર ન કર.

જો તું નદી છે તો હું પણ સમંદર છું,
તું મુજથી છટકવાનો કોઈ વિચાર ન કર.

દીલમાં દર્દ હોયતોજ બને છે શાયરીઓ,
તું આવા મનના વહેમનો સંચાર ન કર.

હશે પ્રેમ દુનિયામાં ભગવાનથી પણ મહાન,
તું દરેકને દીલ આપી દર્દનો વેપાર ન કર.

લાખો સમણા છે લાખોની આંખોમાં "ચિત"
તું સપના જોવામાં ઈચ્છાને નિરાકાર ન કર.

"ચિંતન ટેલર"

"આપણો સંબંધ પાંગરે"

બીજ માથી છોડ, છોડ માથી વૃક્ષ, ડાળ પર્ણ,
બસ એવીજ રીતે આપણો સંબંધ પાંગરે છે...

"ચિંતન ટેલર"

"પ્રાણ જોઈએ તો લે"

ના રસ્તા મળે છે , ના મંજર ...
જીંદગી તો થઇ ગઈ છે સાવ બંજર .

રણ તો ટેવાયેલું હોય છે વિરાન રહેવા,
મન ને ટેવાવું પડે છે એકલતા માં.

સામાન લઈ અને નીકળ્યો ઘરની બહાર,
હું ખુદનેજ ભુલી આવ્યો ઘરમાં નીરાધાર.

દુખનો સોખ કેવો કરવો સુખની ખુશી કેવી,
ઘરથી જવું ચિતામા, આજ કેવી કાલ કેવી.

હાલ સુધીનો અનુભવ હારી ચુક્યો છું છતા,
પ્રાણ જોઈએ તો લે બમણુ રમુ જુગારમાં.

સુંદરતાની ઓટ સાથે પ્રેમમા પણ આવે ઓટ,
ખજાનો ભર્યો છતા ઈચ્છા નીરાકાર આવે છે.

"ચિંતન ટેલર"

"વિશ્વાશ ના હોય તો શું કરું?"

તું આવે તો દુનિયા આખી છોડી દઉ પલકવારમાં,
તને તારા ઉપરજ વિશ્વાશ ના હોય તો હું શું કરું?

"ચિંતન ટેલર"

"તોફાન જો કેવું ફેલાયું"

તોફાન જો કેવું ફેલાયું બેવ તરફથી શું કહુ?
ના ભગવાન રોકી શકે ના કોઈ માણસજાત.

"ચિંતન ટેલર"

"હું કશુંજ બોલી સકતો નથી"

વાતો ફેલાઈ રહી છે મારા નામની દુનિયામાં,
સત્ય તો એ છે કે હું કશુંજ બોલી સકતો નથી.

"ચિંતન ટેલર"

"જિંદગી બસ જાય છે"

આટલે દુર પહોચ્યાં પછી એટલુ સમજાય છે,
કોઈ ઈશ્વર જેવું નથી અહી, જિંદગી બસ જાય છે...

"ચિંતન ટેલર"

"એક શ્યામ નીકળવા વગર બીજો જાય થોળી"

મારી આંખોમા કેમ કરીને મેશ આંજુ સખી,
એક શ્યામ નીકળવા વગર બીજો જાય થોળી...

"ચિંતન ટેલર"

"કહો ધુમધામથી આવે"

અમે બનાવ્યું છે એક આલીશાન ઘર ફરીથી,
કોઈ તોફાનોને જઈ કહો ધુમધામથી આવે...

"ચિંતન ટેલર"

"સહદેવનુ જ્ઞાન"

આટલાં ભર્યા નીર પણ પાઈ શકાય નાં,
જાણે સહદેવનુ જ્ઞાન જાણી શકાય નાં...

"ચિંતન ટેલર"

"બેફામ કરી દે"

સાકી પ્યાલીને રહેવાદે બાજુમાં આજે તું,
નજરોથીજ નજર મીલાવ, બેફામ કરી દે...

"ચિંતન ટેલર"

"એકજ ચરણે ઊભો રાજાજી"

ચાળીશ હજાર દેશ આપો રાજાજી,
દુર્યોધને ધુણાવ્યું શીષ રાજાજી.
તો આપો હજાર વીસ રાજાજી,
દુષ્ટે દર્શાવ્યું દુઃખ રાજાજી.
આપો દસ હજાર રાજાજી,
વધસે યસ તમારો રાજાજી.
આપો હજાર એક રાજાજી,
ખેચી ન પકડો છેક રાજાજી.
પ્રભું ઓછું અઓછું માંગે રાજાજી,
પાપીને સારું લાગે રાજાજી.
પ્રભું કહે પચાસ દેશ આપો રાજાજી,
બસ હવે વેણ સ્થાપો રાજાજી.
જેમ જેમ ઓછું સુણાવે રાજાજી,
માંકડો માથું ધુણાવે રાજાજી.
નહી આવે ઉની આંચ રાજાજી,
છેવટે આપો રાજ્ય પાંચ રાજાજી.
તવ બોલ્યો દુર્યોધન રાય રાજાજી,
સાંભળો તમે જગજીવન રાજાજી.
દીધે નથી કોઈ ધર્મ રાજાજી,
પણ મને તમારી શરમ રાજાજી.
કર્ણ લખી આપો પાંચ દેશ રાજાજી,
થાય ન કોઈ કલેશ રાજાજી.
અંતરયામી લખાવવા બેઠા રાજાજી,
લખવાં બેઠા કર્ણ રાય રાજાજી.
કલમ ગ્રહી લખવા બેઠા રાજાજી,
ત્રાંબાના પત્રે લખાવે રાજાજી.
આગ્રા અને લખો બંગાળ રાજાજી,
લખો કર્ણ કાશી દેશ રાજાજી.
હસ્તિનાપુર અને મારવાળ રાજાજી,
કર્ણે લખ્યા તે વાર રાજાજી.
પછી મુખમાં કલમ મુકી રાજાજી,
મસ્તક ઉપર ખડીયો રાજાજી.
સભાની વચમાં પતરું લઈ રાજાજી,
એકજ ચરણે ઊભો રાજાજી...

"ચિંતન ટેલર"

"ચાંદની બહોળાય છે"

હું કહુ છું કે પ્રેમ થઈ જાય છે,
તું કહે છે આજ તો વ્યવહાર છે.

દુશ્મનો દોસ્તોમા ભળી જાય તો,
દુશ્મનોનો પણ ભરોશો થાય છે.

ચાંદનીમાં નીકળેજો તું ક્યાંક તો,
લોકો કહેશે ચાંદની બહોળાય છે.

"ચિંતન ટેલર"

"મારી સ્થિતિ"

મારી સ્થિતિ હમણા હમણા કોલંબસ જેવી જ છે,
ઘરેથી નિકળુ તો ખબર નથી કે ક્યાં જવું છે,
અને ઘરે પાછો ફરૂ તો ખબર નથી કે ક્યાં ગયો હતો...

"ચિંતન ટેલર"

"હું મારીજ અંદર મુજને શોધું અપાર"

આ કોણ અહીં બજાવે જીવન સિતાર?
નથી એમાં કોઈ સૂર, લય કે તાલ...

કોઈ શોધતું આવે દસ્તક દઈ બારણે,
હું મારીજ અંદર મુજને શોધું અપાર...

માણસ ના મળે ખુદા મળી જશે અહીં,
સામે ચાલીને મુજપર ના કર ઉપકાર...

રંજ છે, દુઃખ છે, ઈચ્છા છે, આશા પણ છે,
"ચિત" અહી ક્યાંથી આટલા મહેમાન પારાવાર...

"ચિંતન ટેલર"

"બીજી જિંદગી ન મળે તોય શું?"

મન મુજબની જિંદગી મળે તોય શું?
પાનખરમા પાન લીલું મળે તોય શું?

નશીબ-રેખા આગળ માનવીનું ચાલે શું?
પછી ત્યાં હાથ હોય કે ન હોય તોય શું?

કબર પર રોજ ફૂલો ધરાવીને ફાયદો શું?
એમાથી શ્વાશ સંભળાતો હોય તોય શું?

જીવે તો નળતા રહે, મરે તો મળતા નથી,
એવું કહેનારા ખુદ ઘરમાં જ મળે તોય શું?

જેટલું પણ જીવો ઉત્સવ મનાવતા જીવો "ચિત"
જિંદગી જીવવા બીજી જિંદગી ન મળે તોય શું?

"ચિંતન ટેલર"

"મોરપીંછ"

દ્વારિકા જેમ જેમ નજદીક આવતુ ગયું તેમ તેમ,
માઈલસ્ટોન મટીને રસ્તે મોરપીંછ આવતા થયા.

"ચિંતન ટેલર"

"અડધો ચંદ્રમાં રાધા પોતે, બાકી અડધો શ્યામ રે"

અડધો ચંદ્રમાં રાધા પોતે, બાકી અડધો શ્યામ રે,
મને તુજ કહે કે તું અમને કેમ રે કરીને ભૂલાય રે.

મારા દિલના વૃંદાવનમાં મોરલી રોજ સંભળાય રે,
એક એક મોરના પીંછામાંથી શુભ શ્યામ લહેરાય રે.

રાધાજીનાં આંસુઓ થકી યમુનાનું જળ ઉભરાય રે,
શાંત ઝરૂખે ગીરધારી ગોપાલ મથુરામાં હીઝરાય રે.

અડધો ચંદ્રમાં રાધા પોતે, બાકી અડધો શ્યામ રે,
મને તુજ કહે કે તું અમને કેમ રે કરીને ભૂલાય રે.

"ચિંતન ટેલર"

"તારા સ્પર્શથી "ચિત" પથ્થર પણ પારસ લાગે"

તારા વિરહની પળ જાણે વરસ લાગે,
જોઈને તને પાણીનેય તરસ લાગે.

તુ જો હોય તો જીવન કેવું સરસ લાગે,
પાણી લાગે મદીરા, ઝેર પણ ચરસ લાગે.

તુ જો નીકળે રાતમાં તો રાત પણ દિવસ લાગે,
તારા સ્પર્શથી "ચિત" પથ્થર પણ પારસ લાગે.

"ચિંતન ટેલર"

"મૃત્યુના તે પારખા હોય નહિ"

એમ ઝેરના તે કાઈ પારખા હોય નહિ,
વ્હાલાએ ભરેલા ધાવણમાં ખોટ હોય નહિ.

પ્રેમમાં પાગલ બની જાય છે લોકો ખબર છે?
એમ પ્રેમના તે પારખા હોય નહિ.

મારી લખેલી કવિતાઓ મારી પોતાનીજ છે,
તેને બીજાની ગણી લેવામાં સમજણ હોય નહિ.

જીંદગી આખી જીવી નાખી "ચિત" મ્રુત્યુંની સોડમાં,
પછી થયું કે જવાદે, મૃત્યુના તે પારખા હોય નહિ.

"ચિંતન ટેલર"

"મૃત્યુની જાહેરાત થઈ ચૂકી"

મૃત્યુની જાહેરાત થઈ ચૂકી,
હવે તો જીવવા દો શાનથી.
શું કામ પાછળ પડ્યા કરો છો,
હવેતો થોડુક મરવાદો આરામથી.

મ્રુત્યુની જાહેરાત થઈ ચૂકી...

મ્રુત્યું પછીનું જીવન પણ જોવુંજ છે,
રાહમાં રોડા ના નાખો શરૂઆતથી.
થોડુક હરવા દો, થોડુક ફરવા દો,
થોડુક થોડુક રડવાદો અરમાનથી.

મ્રુત્યુની જાહેરાત થઈ ચૂકી...

મારા અંત બાદ જમાનો યાદ કરશે,
એવુંતો કાઈક કરવાદો અભિમાનથી .
ફરી મળશે જીવન તો ફરીથી આવશું,
"ચિત" હમણાતો મરવાદો મુસ્કાનથી.

મ્રુત્યુની જાહેરાત થઈ ચૂકી...

"ચિંતન ટેલર"

"આંખ ઈશારે આશ આપવાનું બંધ કર"

આંખ ઈશારે આશ આપવાનું બંધ કર,
સામે ચાલીને હાથ આપવાનું બંધ કર.

ક્યાં સુધી ચાલસે બસ આવી રીતેજ પ્રેમ,
કાગળની હોળી દરિયામાં તરાવવાનું બંધ કર.

દરવાજા બંધ થઈ જવાની બીક હોયતો,
આમ ક્ષણોનાં મહેલમાં જવાનું બંધ કર.

લાગતી નથી કોઈની નજર આમજ જોવાથી,
તું જરા પાપણો પલકારવાનું બંધ કર.

કોઈક દી આવીશું ફુરસદથી આપનાં ઘરે,
આમ વારંવાર દરવાજા ઉઘાડવાનું બંધ કર.

જો તું ના જાણતી હોય જીંદગીનું ગણીત તો,
આમ ખોટે ખોટા દાખલા ગણવાનું બંધ કર.

જુદાઈ સહેવાની ટેવ ઘણી છે અમને આમતો,
તું બસ આમ સપનામાં આવવાનું બંધ કર.

તારી આંખો કહી દે છે ઘણુ બધું, તને ખબરછે?
હસતો ચહેરો રાખી દુઃખ છુપાવવાનું બંધ કર.

સાત જનમ એ કાઈ નાની સુની વાત નથી,
તું આવી રીતે મને રાહ જોવળાવવાનું બંધ કર.

ચાંદ પણ ઝાંખો લાગે છે રૂપની આગળ તારા,
તું પુનમની રાતમાં બહાર નિકળવાનું બંધ કર.

ઊંડો સમંદર છે પ્રેમનો આ સરોવર નથી,
તું બસ આમ લહેરો પર દોળવાનું બંધ કર.

યાદતો એને કરીયે જે કદી ભૂલાયા હોય "ચિત",
આમ સામે ચાલીને યાદ આવવાનું બંધ કર.

આંખ ઈશારે આશ આપવાનું બંધ કર,
સામે ચાલીને હાથ આપવાનું બંધ કર.

"ચિંતન ટેલર"

"ભલે તું આવે કે ના આવે"

પ્રિયે,
ઝટ જણાવવાનું કે,
શ્વાશ હજુય તારા નામથી ચાલે છે,
હ્યદય હજુય તારા નામથી ધડકે છે,
આંખો હજુય તારી રાહ જુએ છે,
વરસાદ હજુય વરસે છે,
પણ સાથે એ પણ જણાવવાનું કે,
હવે રાત એકલા જતી નથી,
પંખીઓ હવે ગીત ગાતા નથી,
વસંત હવે આવતી નથી,
પણ,
તારી રાહ ત્યારે પણ જોતો હતો,
તારી રાહ હમણા પણ જોઊ છું,
અને તારી રાહ હંમેશા રહેશે,
ભલે તું આવે કે ના આવે...

"ચિંતન ટેલર"

"તે કૃષ્ણની પ્રથમ પ્રિત હતી"

તમે ક્યારેક કૃષ્ણની સાથે રૂક્ષમણીની મુર્તી જોઈ છે?
"તે કૃષ્ણની પટરાણી હતી"

તમે ક્યારેક કૃષ્ણની સાથે લક્ષમીની મુર્તી જોઈ છે?
"તે કૃષ્ણની અર્ધાગીની હતી"

તમે ક્યારેક કૃષ્ણની સાથે મીરાની મુર્તી જોઈ છે?
"તે કૃષ્ણની દીવાનની હતી"

પરંતુ તમે કૃષ્ણને રાધાની હાથોમાં હાથ પરોવીને
ઉભા હોય તેવી અનેક મુર્તીઓ મંદીરમાં જોઈ છે.

રાધા કૃષ્ણની પટરાણી ન હતી, કે ન હતી અર્ધાગીની,
કે પછી દીવાની પણ ન હતી,

તે હતી કૃષ્ણની બાળપણની પ્રીત,
એટલેજ તો તે કૃષ્ણને વધુ પ્રિય હતી,
તે કૃષ્ણની પ્રથમ પ્રિત હતી.

આજના જમાનામા પણ જે લોકો બે પ્રેમીઓના સંબંધને ગણતા નથી તેમણે પણ રાધા-કૃષ્ણ ના સંબંધનો સ્વિકાર કર્યો છે.

"ચિંતન ટેલર"

"જો તું મને મળી જશે"

મોરપીંછ આંખો સામે રાખી,
મોર ચિતરવા બેઠો,
આંખો સામે છલકતો જામ રાખી
બેહોશ થવા બેઠો,
નયન જો ઈસારો આપે તો
ઘાયલ થઈ જઈશું,
તમે બસ "પ્રેમ છે" કહેશો તો
પાગલ થઈ જઈશું,
પરવાનાની જ્યોત બુજાઈ ગઈ
અને હું જોતો રહી ગયો,
ગ્રીષ્મમાં નૈનો વરસતા હતા
અને હું જોતો રહી ગયો,
તારી આંખો સુંદર છે એવું
લોકો કહે છે,
તારા હોથ કોમળ છે એવું
લોકો કહે છે,
તને અને તનેજ પ્રેમ કરીશ
જો તું મને મળી જશે,
ભગવાન પાસેથી બીજી જીંદગી ઉધાર માંગીશ
"ચિત" જો તું મને મળી જશે.

"ચિંતન ટેલર"

"હું તારીજ રાહ જોતો હતો"

બે હાથ ઉગાળીને બેઠો છું,
એક વાર અહી આવીતો જો,
હું ક્યાં તારી રાહ જોઉ છું...

ઉગાળી રાખ્યા છે મે બન્ને દ્વાર,
તારી યાદો પર સવાર બેઠો છું જો,
હું ક્યાં તારી રાહ જોઉ છું...

આંખો બંધ તો તારુંજ સ્મરણ,
ખુંલી આંખે તારો ચહેરો દેખાય છે જો,
હું ક્યાં તારી રાહ જોઉ છું...

હાથ ઉપર છે નામ તારું,
તારા પગરવ સાંભળવા આતુર બેઠો છું જો,
હું ક્યાં તારી રાહ જોઉ છું...

હાથોમાં પુષ્પમાલા, હૈયામાં તારું નામ,
બળબળતી બપોરે તારું વર્ષા જેવુ આગમન જો "ચિત",
હું તારીજ રાહ જોતો હતો...

"ચિંતન ટેલર"

"યાદોની સવારી તારી ગલીયોમાંથી આવી છે"

હું છું, તું છે, અને તનહાઈ છે,
દુનિયા મારી તારામાજ સમાઈ છે.

સુખનો સામનો હવે તો અઘરી વાત છે,
છાયો છે ઓછો અને વળી તળકામાં લપેતાયો છે.

રડી પડ્યો હોત વરસાદ પણ મારી સાથે,
વાદળ મારા એ પ્રેમભાવથી અજાણ છે.

પલકોને બંધ કરીને અંધારું કરી દીધું તેમણે,
દુર મારો ક્ષિતિજ સુધી અંધકાર ફેલાયેલ છે.

શ્વાસે શ્વાસે તારી સ્મરણ ભીંજવે છે મને "ચિત",
યાદોની સવારી તારી ગલીયોમાંથી આવી છે.

"ચિંતન ટેલર"

"શું આ શહેરમાં એક પણ વૃક્ષ નથી?"

દોસ્તો હવેતો જીવ ઊપર બની આવી છે,
આતો મોટાં શહેરોની તનહાઈ છે,
માંથું અને હાથતો એ ઊગાળીજ લેશે,
જેણે ભરપુર જીવવાની કશમો ખાધી હશે.


આ સિમેન્ટ, કોંક્રીટના જંગલમાં
અમે કદાચ ખોવાઈ ગયાં,
કોઈ રસ્તો આગળ નિકળતોજ નથી
અમે આમતેમ ભટકતા રહ્યાં,
ચાલતા ચાલતા પગની જેમ
આ શહેરમાં ચહેરા પણ ઘસાવા લાગ્યાં,
દરેક ચહેરાની નીચેથી જાણે
અનેક બીજા ચહેરા નીકળી આવ્યાં,
વાસી સપનાની રોટલીઓ
કોઈ ક્યાં શુધી પચાવશે?
તાજા સપનાં ક્યાંથી લાવું
તુંજ કહે કયા બજારમાં જાઉં?
રાત પછી પણ રાત ઊભી છે
દિવસનું કોઈ ઠેકાણું નથી,
શું ખબરકે રાતજ આવે
"ચિત" ફરી એક રાત પછી?
એવું લાગેછે કે હવે
નીંદરનાં વૃક્ષ ઉપર
સપનાનું કોઈ ફૂલ નથી!!!!!

"શું આ શહેરમાં એક પણ વૃક્ષ નથી?"

"ચિંતન ટેલર"

"બા અદબ, બા મુલાહિજા, હોશિયાર"

ચમનમાં જઈને બધી કળીઓને કહો કે, હવે ખીલી ઉઠે.....
બા અદબ, બા મુલાહિજા, હોશિયાર, ઋતુ "વસંત" આવે છે.

લીલી ધરા છે ને લીલુ ગગન,
ફૂલોનાય છે વડી રંગબેરંગી અંગ,
પતંગિયું બની ઉડે છે આ મન,
હાથોમાં હાથ અને પ્રીતમનો સંગ,
બા અદબ, બા મુલાહિજા, હોશિયાર,
ઋતુ "વસંત" આવે છે.

ઝાંકળની બુંદો ને કહો કે, પાંદળે પાંદળે રંગોળી કરે.....
બા અદબ, બા મુલાહિજા, હોશિયાર, ઋતુ "વસંત" આવે છે.

ભીની આં ચુંદળીને ભીનું આ દીલ,
ભીની માટીની એમાં સોભે સોળમ,
કોરપની વેદનાં થઈ ગઈ છે દુર,
ચરણોમાં ચાલવાનો ઉછળે ઉમંગ,
બા અદબ, બા મુલાહિજા, હોશિયાર,
ઋતુ "વસંત" આવે છે.

"ચિત" ચગડોળે ચઢી ગયું છે, હવે તો વિરહ પણ બહુંજ ગમે છે.....
બા અદબ, બા મુલાહિજા, હોશિયાર, ઋતુ "વસંત" આવે છે.


"ચિંતન ટેલર"

"પંખી ઉડ્યું ને આવી આજે પાંખો પીંજરાનેય"

રંગ બદલે
વસંતમાં પાંદળાં,
માણસ રોજ.

પંખી ઉડ્યું
ને આવી આજે પાંખો
પીંજરાનેય.

ફૂલે વિચાર્યું
ખુશ્બું તેની નથી,
અને કર્માયું.

"ચિંતન ટેલર"

"ના તેના માટે તો "ચિત" ઈશ્વર થવું પડે"

મને કેટલાક દિવસથી લાગે છે
કે કોઈ મને કઈક કહેવા આતુર છે,

કદંબના વૃક્ષ ઉપર બેઠેલો
મોર મને કઈક કહેશે,
હા, પરંતુ મારે મોર થવું પડશે...

ગુલાબની પાંખડી પરનું
પતંગીયું મને કઈક કહેશે,
હા, પરંતુ મારે પતંગીયું થવું પડશે...

વાદળ પાછળ રહેલી
વીજળી મને કઈક કહેશે,
હા, પરંતુ મારે વીજળી થવું પડશે...

ઝરણાંમાં અવીચળ વહેતું
નીર મને કઈક કહેશે,
હા, પરંતુ મારે નીર થવું પડશે...

પાંદડા પરનું સવારનું
ઝાકળ મને કઈક કહેશે,
હા, પરંતુ મારે ઝાકળ થવું પડશે...

આ દરેકને સમજવા માટે મરે તેમના જેવું
થવું પડશે પણ માનવીને સમજવા મારે
માત્ર અને માત્ર માનવ બનવુંજ પુરતુ છે?

"ના તેના માટે તો "ચિત" ઈશ્વર થવું પડે"

"ચિંતન ટેલર"

"સૌદર્યથી માલામાલ કરી છે..."

તમને શું કહું કુદરતે
કેવી કમાલ કરી છે,

હવામાં તરે છે ચાંદ ને
આકાશમાં વીજળી ધમાલ
સુરજના કિરણો સોનેરી,
અને સંધ્યા લાલમ લાલ કરી છે...

જુદી જુદી રંગ ભાતના
પતંગીયા કર્યા છે,
જુદા જુદા સુગંધના
ફૂલો પુર બાહાર કર્યા છે...

અંધકાર દુર કરવા આગીયા,
શ્વાશ ફેલાવવા પવન,
વરસાદનાં એક સરખા બીંદું
નાની મોટી અવનવી ભાત કરી છે...

આ કર્યું છે, તે કર્યું છે,
અહી કર્યું છે, ત્યા કર્યું છે,
તમને શું કહું "ચિત" કુદરતને
સૌદર્યથી માલામાલ કરી છે...

"ચિંતન ટેલર"

"તેની જીવન રેખા ખુબજ ટુકી હતી....."

એક સવારમાં બારીની ફાટમાંથી,
ઊડીને આવ્યું એક પાંડળું,
પાંડળું ઊડતું ઊડતું આખા ઘરમાં ફર્યું,
ફરતાં ફરતાં વચ્ચે તે મને મળ્યું,
મે તેને હાથમાં લીધું અને ધ્યાનથી જોયું,
ત્યાં વડી મને છોડાવીને તે ફરી ઊડયું,
મે તેને ઊડવાજ દિધું નહી,
તેને ડાબીને પકડ્યું અને તે ચુરો થઈ ગયું,
હાથમાં માત્ર તેની વચ્ચેની રેખા રહી,

અને મે જોયુ.....
"ચિત" તેની જીવન રેખા ખુબજ ટુકી હતી.....

"ચિંતન ટેલર"

"કુદરત શીખવાડી જાય છે"

એક વૃક્ષ બળી જાય છે,
પણ અવાજ કેમ ત્યાથી
કોયલનો સંભળાય છે?

કરોળીયાના જાળા, ચકલીના માળા,
પારધીના તીર, ચીથરાને ભાલા,
ફાટેલો પતંગ, ખીસકોલીનાં બચ્ચાં,
માતાની ચુંડળી, સવિત્રીનાં દોરા,
કંકુના ચાંદલા, હીચકાના દોરડા,
પ્રેમીઓના નામ, ચકલીનાં ઈંડા,
ભડકે બળે છે અહી મોરનાં પીંછા,
ગોવાળની વાંસળી, ગોપીના ચાંદલા,
થડની ડાળખી અને, ડાળખીનાં પાંદળાં,
લીલી વાળીયું થશે વેરાન એક રાતમાં,

ડોળો કોઈ બચાવો તેને,
અડધી જુવાની બાકી છે છતા
અકાળે કેમ ગુંગળાય છે?

લાગણીનાં એવા કેવા તાણા વાણા,
વૃક્ષની સાથે પોતે પણ
કેમ બળી મરી જાય છે?

કેટલી વસંતો, કેટલાં વર્ષો,
કેટલી વધી મમતાંની ગાંઠો,
કુદરત શીખવાડી જાય છે અને,
"ચિત" માનવીતો માત્ર દુભાવે છે...

"ચિંતન ટેલર"

"સપનાને હોય નહી માઝા"

સપનાને હોય નહી માઝા,
રે તોય મારા સપના ઓછા છે
નથી ઝાઝા,
મળે નાનકડી કેડી,
લઉ શિશુ સમ તેડી,
આપણું જ રાજ અને
આપણે જ રાજા,
પ્રાણ ભરી પ્રીત મળે,
ગાવાને ગીત મળે,
હોઠ પર "ચિત" સ્મિત તણા
ફૂલ ખીલે તાજા...

"ચિંતન ટેલર"

"વસંત ઋતુ કઈ નજીકમા જ છે..."

પતઝરની કોઈ મોસમ હોય?
અરે એ તો રોજ બરોજ
જોવા મળતી હોય છે,
તેની કોઈ જુદી મોસમ ન હોય,
જ્યારે પણ બે દીલો વચ્ચે
કળવાસ જોવા મળે ત્યારે
સમજી લેવાનુકે પાનખરની
ઋતુ ચાલી રહે છે,
તેવીજ રીતે હેમંત ઋતુમાં
બન્ને હૈયા એક બીજાથી
અલકમલકની વાતો કરતા
જોવા મળે છે,
શીશીર ઋતુનું તો વર્ણન શું કરાય?
પણ જ્યારે બે હૈયા એકબીજાની
હુફથી એક બીજાને તાઢક આપતો
હોય ત્યારેજ શીશીર ઋતુ,
અને જ્યારે બે જુવાન હૈયા
એક મેકને પોતાને કહેવાની વાત
મનમા સમજે અને જ્યારે
એક મીનીટનો પણ વિરહ અસહ્ય
લાગે ત્યારે આંખ મીંચીને માનવુંકે "ચિત"
વસંત ઋતુ કઈ નજીકમા જ છે...

"ચિંતન ટેલર"