ધારણાઓ થઈ ધુમાડો ગગનમાં ખોવઈ જાય,
લખી ચુકાયેલા શબ્દો વહેતાં આંસુમાં ધોવાઈ જાય.
નજરો ને એ વિસરવા કાજે માર્ગ વદલી ફર્યા કરવું,
પણ વિકલ્પ શું છે? રાત્રે એ સપનામાં જોવાઈ જાય.
તકવાજોની ભીડમાં મન મુકીને હસ્યા કરવું,
નથી અચરજ! જો અગાસીના એકાંતમાં રોવાઈ જાય.
પરપોટાના સાથની આશાતો ક્યાં રાખે પાણી,
જો શરીર ચાલ્યા કરે આગળ, અને "ચિત" પડછાયો રોકાઈ જાય.
"ચિંતન ટેલર"
No comments:
Post a Comment