"એકજ ચરણે ઊભો રાજાજી"

ચાળીશ હજાર દેશ આપો રાજાજી,
દુર્યોધને ધુણાવ્યું શીષ રાજાજી.
તો આપો હજાર વીસ રાજાજી,
દુષ્ટે દર્શાવ્યું દુઃખ રાજાજી.
આપો દસ હજાર રાજાજી,
વધસે યસ તમારો રાજાજી.
આપો હજાર એક રાજાજી,
ખેચી ન પકડો છેક રાજાજી.
પ્રભું ઓછું અઓછું માંગે રાજાજી,
પાપીને સારું લાગે રાજાજી.
પ્રભું કહે પચાસ દેશ આપો રાજાજી,
બસ હવે વેણ સ્થાપો રાજાજી.
જેમ જેમ ઓછું સુણાવે રાજાજી,
માંકડો માથું ધુણાવે રાજાજી.
નહી આવે ઉની આંચ રાજાજી,
છેવટે આપો રાજ્ય પાંચ રાજાજી.
તવ બોલ્યો દુર્યોધન રાય રાજાજી,
સાંભળો તમે જગજીવન રાજાજી.
દીધે નથી કોઈ ધર્મ રાજાજી,
પણ મને તમારી શરમ રાજાજી.
કર્ણ લખી આપો પાંચ દેશ રાજાજી,
થાય ન કોઈ કલેશ રાજાજી.
અંતરયામી લખાવવા બેઠા રાજાજી,
લખવાં બેઠા કર્ણ રાય રાજાજી.
કલમ ગ્રહી લખવા બેઠા રાજાજી,
ત્રાંબાના પત્રે લખાવે રાજાજી.
આગ્રા અને લખો બંગાળ રાજાજી,
લખો કર્ણ કાશી દેશ રાજાજી.
હસ્તિનાપુર અને મારવાળ રાજાજી,
કર્ણે લખ્યા તે વાર રાજાજી.
પછી મુખમાં કલમ મુકી રાજાજી,
મસ્તક ઉપર ખડીયો રાજાજી.
સભાની વચમાં પતરું લઈ રાજાજી,
એકજ ચરણે ઊભો રાજાજી...

"ચિંતન ટેલર"