હું છું, તું છે, અને તનહાઈ છે,
દુનિયા મારી તારામાજ સમાઈ છે.
સુખનો સામનો હવે તો અઘરી વાત છે,
છાયો છે ઓછો અને વળી તળકામાં લપેતાયો છે.
રડી પડ્યો હોત વરસાદ પણ મારી સાથે,
વાદળ મારા એ પ્રેમભાવથી અજાણ છે.
પલકોને બંધ કરીને અંધારું કરી દીધું તેમણે,
દુર મારો ક્ષિતિજ સુધી અંધકાર ફેલાયેલ છે.
શ્વાસે શ્વાસે તારી સ્મરણ ભીંજવે છે મને "ચિત",
યાદોની સવારી તારી ગલીયોમાંથી આવી છે.
"ચિંતન ટેલર"
No comments:
Post a Comment