ના રસ્તા મળે છે , ના મંજર ...
જીંદગી તો થઇ ગઈ છે સાવ બંજર .
રણ તો ટેવાયેલું હોય છે વિરાન રહેવા,
મન ને ટેવાવું પડે છે એકલતા માં.
સામાન લઈ અને નીકળ્યો ઘરની બહાર,
હું ખુદનેજ ભુલી આવ્યો ઘરમાં નીરાધાર.
દુખનો સોખ કેવો કરવો સુખની ખુશી કેવી,
ઘરથી જવું ચિતામા, આજ કેવી કાલ કેવી.
હાલ સુધીનો અનુભવ હારી ચુક્યો છું છતા,
પ્રાણ જોઈએ તો લે બમણુ રમુ જુગારમાં.
સુંદરતાની ઓટ સાથે પ્રેમમા પણ આવે ઓટ,
ખજાનો ભર્યો છતા ઈચ્છા નીરાકાર આવે છે.
"ચિંતન ટેલર"
No comments:
Post a Comment