Wednesday, July 7, 2010
"કિનારો સામે જ રહી ગયો ને હલેસા અમારા થોડા પડ્યાં"
તમને ભૂલી જવા જે થયા તે પ્રયત્નઓ અમારા થોડા પડ્યાં,
ક્યારેક ખોબા ખૂટ્યાં નહી તો સમંદર ક્યારેક થોડા પડ્યાં.
દુઃખોમાં પહોંચી જનારા પ્રથમ પૂછો કેમ ખુશીમાં મોડા પડે છે,
હ્યદયને અમારા આમંત્રીત કરે તે શબ્દો તમારા થોડા પડ્યાં.
ગગનના ઘોર અંધારા એ ધરાને બાંહોમાં છુપાવી દીધી છે,
સુરજ વિનાના આકાશ માટે લાખો સિતારા થોડા પડ્યાં.
તમારી મહેફીલમાં તમારી સામે અમે મન અમારું નહી ખોલીએ,
આંસુ અમારા ખૂટ્યા નથી પણ, સ્મરણો તમારા થોડા પડ્યાં.
છીદ્રોવાળી નૌકા અમારી હજુ પણ તમારી પ્રતિક્ષા કરે છે,
કિનારો સામે જ રહી ગયો ને "ચિત" હલેસા અમારા થોડા પડ્યાં.
"ચિંતન ટેલર"
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
દુઃખોમાં પહોંચી જનારા પ્રથમ પૂછો કેમ ખુશીમાં મોડા પડે છે,
ReplyDeletewoow nice one...
*
http://zankar09.wordpress.com/
http://shil1410.blogspot.com/